Shah Hussain
ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ

Punjabi Writer
  

Shah Hussain

Shah Hussain (1538 – 1599) was a Punjabi Sufi poet and Sufi saint. He was the son of Sheikh Usman, a weaver, and belonged to the Dhudha clan of Rajputs. He was born in Lahore, (Pakistan). He was contemporary of Akbar and Jahangir. He was a close friend of Guru Arjun Dev Ji and Chhajju Bhagat. He is considered a pioneer of the Kafi form of Punjabi poetry. The symbols used in his Kafis are taken from the day to day life of a weaver. His poetry is set to music. His style is very simple and touches the heart. His tomb and shrine lies in Baghbanpura, near the Shalimar Gardens. His urs (annual death anniversary) is celebrated at his shrine every year during the “Mela Chiraghan” (“Festival of Lights”). Poetry of Shah Hussain in ਗੁਰਮੁਖੀ, شاہ مکھی/ اُردُو and हिन्दी.

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ

ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ (੧੫੩੮-੧੫੯੯) ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਫ਼ੀ ਕਵੀ ਅਤੇ ਸੰਤ ਸਨ। ਆਪ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸ਼ੇਖ ਉਸਮਾਨ ਢੱਡੇ ਜੁਲਾਹੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਲਾਹੌਰ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ) ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਅਕਬਰ ਅਤੇ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਛੱਜੂ ਭਗਤ ਨਾਲ ਗੂੜ੍ਹੇ ਸੰਬੰਧ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਦਾ ਮੋਢੀ ਵੀ ਮੰਨਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਅਲੰਕਾਰ ਜੁਲਾਹਿਆਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਸੰਗੀਤਕ ਅਤੇ ਸਾਦੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਬਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ਾਰ ਬਾਗ਼ਬਾਨਪੁਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਲੀਮਾਰ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹਰ ਸਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਰਸ 'ਮੇਲਾ ਚਿਰਾਗ਼ਾਂ' ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ

Kafian Shah Hussain in Gurmukhi

Aage Nain Doonghi
Aakhir Da Dam Bujh Ve Aria
Aakhir Pachhotanvengi Kurie
Aakh Ni Mae Aakh Ni
Aao Kure Ral Jhumar Pao Ni
Aap Nu Pachhan Bande
Aashiq Hovain Taan Ishq Kamavain
Ahnis Vas Rahi Dil Mere
Amlan De Upar Hog Nibera
Ani Jinde Maindarie
Ani Saeeo Ni Main Katdi Katdi Huti
Asan Bahur Na Dunian Aavna
Asan Kitkoon Sheikh Sadavana
Asan Talab Saeen De Naam Di
Attan Main Kiun Aai Saan
Babal Gandhin Paaian
Bajhun Sajjan Mainu Hor Nahin Sujhda
Balpan Khed Lai Kuriye Ni
Bande Aap Nu Pachhan
Burian Kol Na Bahu Ve
Chaare Palu Cholni
Chandin Hajar Aalam
Chare Palle Chunri
Charkha Mera Rangalra Rang Lal
Choohri Haan Darbar Di
Dadha Beparwah
Dard Vichhore Da Haal
Dekh Na Mainde Avgun Dahoon
Dil Dardan Kiti Puri
Din Char Chaugan Main Khel Khari
Dinhu Latha Hi Harat Na Ger Ni
Din Lathra Harat Na Ger Muiye
Dunian Jeevan Char Dihare
Dunian Talab Matlab Di Wo
Dunian Ton Mar Javna Wat Na Aavna
Gahak Vainda Hi Kujh Vat Lai
Gal Vo Keeti Saade Khial Pai
Ghari Ik De Mijman Musafir
Ghar Sohan Sahian Etrian
Gholi Vanjan Saeen Taithon
Ghum Charakhria Ghum
Goilra Din Char
Hassan Khedan Bhae Asaade
Haun Matin Dendi Haan Baal Iane Nu
Hun Tan Desan Tera Tana
Hussainu Kis Baage Di Mooli
Ik Araz Nimanian Di
Ik Din Tainu Supna Bhi Hosan
Ik Din Tainu Supna Theesan
Ik Dui Tin Char
Ishq Faqiran Da Kayam Dayam
Ithe Rehna Nahin
Ivain Gayi Vihaye
Ivain Gujri Raat
Iven Gujri Galin Kardian
Jaag Na Ladhia Sun Jindu
Jaan Jeevain Taan Darda Rahu Vo
Jag Main Jeevan Thohra
Jahan Dekho Tahan Kapat Hai
Jeti Jeti Dunian Ram Ji
Jhume Jhum Khel Lai
Jindu Maindarie Tera Nalian Da Wakhat Vihana
Jinhan Khari Na Keeti Meri Dolri
Jis Nagri Thakur Jas Nahin
Jit Val Mainda Mitar Piara
Joban Gia Taan Ghalia
Kaai Baat Chalan Di Tu Kar Voe
Kadi Samajh Mian Mar Jana Hi
Kadi Samajh Nidana
Kai Bagai Di Mooli
Kaun Kise Naal Russe
Kehre Deson Aaion Ni Kuriye
Kia Karsi Baab Nimani De
Kia Kito Ethai Aaye Kai
Kit Gun Lagengi Sahu Nu Piari
Kiun Gumaan Jindu Ni
Koi Dam Jeenvandian Rushnai
Koi Dam Maan Lai Rang Ralian
Koi Din Maan Lai Musafir Chale Ni
Kure Jandie Ni Tera Joban Kura
Latkadi Latkadi Ni Maaye
Likhi Lauh Kalam Di Kadar
Maen Ni Main Bhai Diwani
Maen Ni Main Kainu Aakhan
Mahi Mahi Kookdi
Main Bhi Jhok Ranjhan Di Jana
Mainde Sajna Ve Maule Naal Bani
Maindi Dil Ranjhan Ravan Mange
Maindi Dil Tainde Naal Lagi
Mainhdi Jaan Jo Range So Range
Mainu Ambar Jo Aakhdi Kat Ni
Man Atkia Beparvah Naal
Mandi Haan Ki Changi Haan
Man Varne Tau Par Janvda
Matin Deni Haan Baal Iaane Nu
Mehbooban Faqiran Da Saeen Nigehvan
Mere Sahiba Main Teri Ho Mukian
Mian Gal Suni Na Jandi Sachi
Mitran Di Mijmani Karan
Mitran Di Mijmani Khatar
Mushkil Ghaat Faqiri Da Vo
Naal Sajan De Rahiye
Ni Aseen Aao Khidahan Luddi
Ni Ger Girandiye
Ni Maae Sanu Khedan De
Ni Maaye Mainu Kherian Di Gal Na Aakh
Nimanian Di Rabba Rabba Hoi
Ni Saiyo Aseen Naina De Aakhe Lage
Ni Saiyo Mainu Dhol Mile Tan Japai
Ni Tainu Rabb Na Bhulli
Othe Hor Na Kae Kabool Mian
Pandhia Vo Gandh Sunjri
Pavenga Didar Sahib Da
Piare Bin Raatin Hoian Vaddian
Piare Lal Kia Bharvasa Dam Da
Pothi Khol Dikha Bhai Bahmana
Pur Takseer Bhari Main Aai
Raatin Saven Dihen Phirdi Toon Watte
Rabba Mere Augun Chit Na Dharin
Rabba Mere Gode De Heth Pirotara
Rabba Mere Haal Da Mehram Tu
Rabba Ve Main Nali Chhipaai
Rahiye Vo Naal Sajjan De
Ronda Mool Na Saunda Hi
Saajan Ruthra Janda Ve
Saajan Tumre Rosre
Saalu Sehaj Handhae Lai Ni
Sabh Sakhian Gunvantian
Sabh Val Chhal Chhad Ke Tu Iko Val Hoe
Sadhan Di Main Goli Hosan
Sadke Main Vanjan Unhan Rahan Ton
Saeen Beparvah Maindi Laj Tau Par Aai
Saeen Jinhandare Wal Tinhan Nu Gham Kainda
Saeen Saeen Karendian
Saeen Ton Main Varian Wo
Saeeo Mera Mahi Tan Aan Milavo
Sajan Bin Raatin Hoian Vaddian
Sajan De Gal Banh Asadi
Sajjan De Hath Banh Asadi
Sajjna Aseen Morion Langh Paiaase
Sajna Bolan Di Jae Nahin
Samajh Nidanarie Tera Vainda Wakhat Vihanda
Sara Jag Janda
Sun To Ni Kaal Marenda Ee
Surat Ka Tana Nirat Ka Bana
Taarin Saeen Rabba
Tere Sahu Ravan Di Vera
Thohri Reh Gaiyo Raatri
Tinhan Gham Keha Saeen Jinhan De Wal
Toon Aaho Katt Vallali
Tujhai Gor Bulavai Ghar Aao Re
Tuk Boojh Man Mein Kaun Hai
Tuk Boojh Samajh Dil Kaun Hai
Tusin Bai Na Bhullo
Tusin Mat Koi Karo Guman
Tusin Ral Mil Dehu Mumarkhan
Vaaho Bandi Hai Gal
Vaare Vaare Jani Haan Gholian
Vari Vo Dekh Nimanian Da Haal
Vo Gumanian Dam Ghaneemat Jaan
Vo Ki Aakar Aakar Chalna
Vo Yaar Jinhan Nu Ishq Tinhan Kattan Keha
Wat Na Aavna Bholri Mao
Wat Na Dunian Aavan
Wela Simran Da Ni Uthi Ram Dhiaae
Ya Dilbar Ya Sir Kar Piara