Vidhata Singh Teer
ਵਿਧਾਤਾ ਸਿੰਘ ਤੀਰ

Punjabi Writer
  

ਗੁੰਗੇ ਗੀਤ ਵਿਧਾਤਾ ਸਿੰਘ ਤੀਰ
ਉਹ ਪਿਆਰਾ
ਉਚਾ-ਨੀਵਾਂ
ਉਲਟ
ਓਇ ਨਿਕਿਆ ਰੱਬਾ
ਓਹ ਹੁਸਨ
ਅਨ੍ਹੇਰੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣ
ਅਨੋਖਾ ਝਗੜਾ
ਆਹ
ਅਧੂਰਾ ਸੁਪਨਾ
ਆਲੇ ਭੋਲੇ
ਅੱਖੀਆਂ
ਅੰਨ੍ਹੀ ਕੁਕੜੀ
ਇਕ ਬੀਮਾਰ
ਏਹ ਕੀ
ਸਰ ਦਾ ਪਾਣੀ
ਸਾਡਾ ਚੰਨ
ਸਿੱਟੇ ਦਾ ਸਿੱਟਾ
ਸੁੱਤੀਏ ਲਹਿਰੇ ਤਾਲ ਦੀਏ
ਸੂਹੇ ਸੂਹੇ ਪਰਛਾਵੇਂ
ਸੋਹਣੀਏਂ
ਸੋਨ ਚਿੜੀ ਨੂੰ
ਹਲਕਾ ਕੁੱਤਾ
ਹੇ ਪਿਆਰੇ
ਹੇ ਮੌਤ
ਕਪੜਾ ਤੇ ਮਨੁੱਖ
ਕਰਣਾ-ਕਹਿਣਾ
ਕਲਮ
ਕਵੀ-ਕੁਦਰਤ
ਕੰਮ
ਕਾਇਆਂ-ਪਲਟ
ਕਾਲੀ ਗਾਂ ਤੇ ਗੋਰੀ ਗੁਜਰੀ
ਕਾਲੇ ਨਾਗ ਨੂੰ
ਕੁੜੀਏ ! ਸੰਭਲ ਗਿੱਧਾ ਪਾ
ਕੋਇਟੇ ਵਿੱਚ ਭੁੰਚਾਲ ਆਉਣ ਪਿਛੋਂ
ਕੋਈ ਜਗਾਏ
ਕੌਣ ਕੋਈ
ਖਿੜੀ ਕਲੀ ਭੌਰ ਨੂੰ
ਗੰਦਲ
ਗੁਝੇ ਭੇਤ
ਗੁੱਡੀ
ਗੁੰਗੇ ਗੀਤ
ਘੋੜੇ ਚੜ੍ਹਿਆ
ਚਰਖਾ
ਚਲ ਚਲੀਏ
ਚਲਦੀ ਗੱਡੀ
ਚੰਨ-ਰਿਸ਼ਮਾਂ
ਚੌਕੜੀਆਂ
ਜਗਦੀਏ ਲਾਟੇ
ਜੱਟੀ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ
ਜਾਗੋ
ਜਾਦੂ-ਗੀਤ
ਜਾਂਗਲਿਆਣੀ
ਜੀਊਂਦਾ ਜਾਦੂ
ਜੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ
ਜੀਵਣ-ਮੌਤ
ਜੇ ਤੂੰ
ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਆਵੇਂ
ਜੋਕਾਂ
ਟੁੱਟਦੇ ਫੁੱਲ ਬੂਟੇ ਨੂੰ
ਡੈਣ ਤੇ ਅੰਜਾਣੇ
ਡੈਣਾਂ ਦੀ ਕਿਲਕਿਲੀ
ਢੂੰਡਾਊ<
ਤਰਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ
ਤਰਲਾ
ਤੰਦੂਰ
ਤੁਹਾਡਾ ਰੂਪ
ਤੂੰ ਕੈਸਾ ਏਂ ਮਾਲੀ
ਤੂੰ ਚੰਦ ਏਂ
ਤੇਰਾ ਘਰ
ਤੇਰੀ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਵੇਰ ਹੋਈ
ਤੋਤਾ ਮਜਨੂੰ
ਦਿਲ ਦੀ ਰੀਝ
ਧੁਪ ਤੇ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਨਾਚ
ਨਿਖੱਸਮਾ ਖੇਤ
ਨੀ ਚਿੜੀਏ
ਨੀਂ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਚੁੰਨੀ ਵਾਲੀਏ
ਪਈ ਲਟਕੇ ਇਕ ਤਸਵੀਰ
ਪਛਤਾਵਾ
ਪਤ-ਝੜਿਆ ਗੁਲਾਬ
ਫੁੱਲ ਤੋੜਦੀ ਨੂੰ
ਫੁੱਲ ਦੀ ਜਿੰਦ
ਬਚ ਖੱਚਰ ਤੋਂ
ਬੰਦਾ ਤੇ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਬਾਲ ਪੁਜਾਰੀ
ਬੁਲਬੁਲੇ
ਬੁੱਢਾ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ
ਭੁਲੇਖਾ
ਭੇਦ
ਮਹਿੰਦੀ
ਮਕੱਈ ਦੀ ਛੱਲੀ
ਮਖਣੀ
ਮ੍ਹਾੜਾ ਬਹੂੰ ਦਿਲ ਢੋਲੇ ਨਾਲ
ਮਿਤਰਤਾ
ਮੇਰੇ ਗੀਤ
ਮੇਰਾ ਦੇਸ
ਮੇਂਹ ਕੈਹ ਕਰਾਂ
ਮੈਂ ਆਸ਼ਕ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਇਕ ਦਰਿਆ
ਮੈਂ ਹੁਣ ਕੀ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਤੱਕਣਾ
ਮੈਂ ਵਣਜਾਰਾ
ਮੋਏ ਪੁੱਤ੍ਰ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ
ਰਾਹ ਦਾ ਰੋੜਾ
ਰਾਗੀਆ
ਲਹਿਰ-ਲੜਾਈ
ਲਹਿਰਾਂ ਝਨਾਂ ਦੀਆਂ
ਵਹਿੰਦਾ ਪਾਣੀ
ਵਣਜਾਰੇ
ਵਿਛੜਨ ਲਗਿਆਂ
ਵਿਛੜਿਆ ਚੰਨ
ਵਿਛੋੜਾ-ਮੇਲ
ਵੇ ਲੋਕੋ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ